De Art Rotterdam behoort tot onze top drie van de Nederlandse Beurzen. Alleen de Tefaf en PAN bieden een hoger (maar ander) caliber kunst aan. Ook dit jaar wordt de belofte waar gemaakt. In de iconische Van Nellefabriek wordt de 17de editie van de beurs gehouden. Voor de entree staat pontificaal een geheel Amerikaans huis. Afgebroken in Detroit, verscheept en weer opgebouwd. Indrukwekkend! Als een exotisch dier dat nog nooit vertoond is in de lage landen. Detroit huis van Ryan Mendoza.

Ondanks dat bijna alle galeriehouders met hun bekende ‘apple-schild’ het publiek negeert waren de aangeboden kunststukken afwisselend, prikkelend en vaak verrassend goed.
Opvallend:
Dürst Britt & Mayhew [link]:
Een solo van de kunstenaar Lennart Lahuis. In plexiglazen inlijstingen hangen de fragiele overblijfselen van verbrande zeefdrukken van high-end horloge binnenwerken. Een gecontroleerd brandproces van het papier laat het op een bijzondere manier craqueleren, breken en verbleken. Het geheel weerspiegelt de snelheid van de consumptie in deze  luxemaatschappij.
Galerie Onrust [link]:
Benjamin Roth [link] toont een selectie uit zijn ‘200+ squares’. Een bijzondere afweging tussen kleur en gebruikte ondergronden. Werken die uitnodigen om van dichtbij te bekijken, de materialen herkennen en stil te staan bij hun bescheiden maar fantastische uiterlijk.
Liefhertje en de Grote Witte Reus [Link]:
Pierre Derks presenteert werken uit zijn project ‘Screening Reality’. Filmkunst word nog vaak gezien als het ondergeschoven kindje van de kunstwereld. Hoe kan een ‘filmloop’ zo interessant zijn als deze werken? De beelden tonen onderwerpen waar een passant al niet meer door gegrepen wordt, van verschillende gebeurtenissen op dezelfde locatie over elkaar heen gelegd. Het werk doet je even stil staan bij de snelheid van ons bestaan.
Galerie Martin Kudlek [link]:
Lijnenspel van Thomas Böing. Fijne witte draadjes gespannen in een passepartout. De lijnen kruisen en lopen parellel. Een aantal draden zijn gedeeltelijk zwart gekleurden die samen geometrische vlakken en ruimtelijkheid vormen. Door het geheel verdiept in te lijsten ontstaat een bijzonder ‘bewegend’ kunstwerk.
Zerp Galerie [link]:
Een stand die de beurs overstijgt (ook letterlijk). Je zou kunnen spreken van een mini-museum met een altijd keurig geklede Zic Zerp als gastheer.

De beurs is dit jaar weer van buitengewone kwaliteit, sfeer en zet aan tot kopen. Vooral dat kopen doe je in dit geval om je woning te verrijken met prachtige kunstwerken. Veel jonge en nieuwe kunstenaars zijn deze editie vertegenwoordigd.