Liefhebbers van de werken van Boris Tellegen (Delta) kunnen hun hart ophalen in het MiMa in Brussel. Aan het Bruxelles-Charleroi kanaal vinden we het voormalige fabriekspand van Gueuze Belle Vue. Een prachtig gebouw uit de jaren ’10 van de vorige eeuw. Kosten nog moeite zijn gespaard om van deze locatie een nieuw museum te maken. De tweede expositie is die van kunstenaar Boris Tellegen, voor velen een begrip als het om graffiti gaat. (zie ook vorige post ‘8697‘). Bij binnenkomst van de expositie met de titel “A friendly takeover” vinden we een te betreden bouwwerk -binnenmaat van een klein caravan- ingericht met een gedeelte van de wortels en inspiratiebronnen van Tellegen. Pagina’s uit zijn blackbooks, een ‘pinball-machine’ en een gedeelte van zijn robots-collectie. Het lijnenspel van zijn kunstwerken worden hier in het kort uitgelegd. Je ziet de verbanden door de jaren heen en van werk tot werk. In de verzameling robots zien we Transformers zoals ‘Metroplex’, ‘Fortimus Maximus’, ‘Blaster’ en andere vrij hoekige figuren uit diverse anime waar de overeenkomst in zijn werk zit.
Graffiti is de kunst van het vervormen van typografie naar je eigen stijl, handschrift en smaak. Het opzoeken van de grens van ‘leesbaar’ en de kunstvorm, met als houvast de letters die jouw ‘tag’ vormen. De grens overschrijdend waar lijnen niet meer te herleiden zijn naar een letter is waar Boris zich in begeeft. Abstracte vormen die toch heel ‘natuurlijk’ overkomen. De herhaling van deze vormen over elkaar, naast elkaar, vergroeiend, met bescheiden, of juist harde confronterende en speelse kleurcontrasten.
‘A friendly takeover’ beschrijft hoe de tentoonstelling is opgebouwd. Geen van de werken hangt aan de bestaande muren van het museum. Door binnen de ruimte van de vertrekken installaties te maken waar de werken op geschilderd en in verwerkt zijn en aan hangen, is de expositie aanwezig binnen het geheel van het pand, als de ingewanden ervan.
De grote wandobjecten zijn verwerkt in een van de installaties. Een muur in lagen opgebouwd. Je kan om de hoeken kijken, achter de muren en gluren naar wat er net achter bevindt.
Op de bovenste verdieping ‘ligt’ een enorme ‘robot’ die met gestrekte benen uit de ramen steekt. Een bouwwerk om op te klimmen en waar kleine verstopte werken in te ontdekken zijn bijgestaan door een documentaire over de altijd vriendelijk Boris.
Op een natuurlijke en terloopse manier wordt je verleid en aangetrokken van de ene naar het andere werk te gaan, in om en langs te lopen, zijn werk te ontdekken, van verdieping naar verdieping, met links of rechts een kort video fragment van of over Boris. Drie verdiepingen waar je als bezoeker vrolijk van wordt en Boris trots op mag zijn. Absoluut de reis naar de zuiderburen waard!